ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
یکی از نشانه های عشق حقیقی آن است که به تو عشق ورزند ، بدون اینکه شایستگی اش را داشته باشی...
اگر زنی به من بگوید "عاشق توام، چون روشنفکری ، محترم هستی، برایم هدیه می خری و ظرف ها را هم خوب می شویی..."
مرا ناامید کرده ...
چنین عشقی بیشتر عملی خود پسندانه به نظر می رسد!
چقدر دلپذیر است که بشنوی: "من دیوانه ی توام، هر چند که روشنفکر و محترم نباشی، حتی اگر دروغگو، حرامزاده و خودبین باشی ..."
" میلان کوندرا "
میثاق جان کو عشق حقیقی که کسی به آدم داشته باشه فقط عشق خداوند به بندگانش حقیقی
اونم من بهش شک کردم...
شک آغاز یقینه رفیق. باور کن. تا مشکوک نشی نمی تونی به یقین برسی.
بعد اینکه من با جمله ی کوندرا موافق نیستم. چی معنی داره این خط آخرش
یکم اغراق شده آخرش، منظور اینه که اگه عاشق یکی باشی دیگه تحت هر شرایطی باید باز عاشقش باشی...