دلسروده ای از دوستی گرامی

من کی هستم؟! 

خدایا من نمی دانم که هستم          نمی دانم که دنبال چه هستم 

خداوندا نمی دانم کجایم          نمی دانم اسیرم یا رهایم 

نمی دانم چرا سامان ندارم          برای درد خود درمان ندارم 

نمی دانم اگر با دیگرانم          چرا تنهاترین مرد جهانم!

سؤالی در درونم گنگ و مبهم          زند بر ریشه ی من تیشه ی غم 

که من را غایت از این زندگی چیست؟          دلیل این سجود و بندگی چیست؟ 

کجا بودم؟ کجایم؟ از چه هستم؟          چرا هستم؟ که آوردم؟ که هستم؟ 

ولی با این همه امیدوارم          به لطف و رحمت پروردگارم 

خداوندی که دل را آفریده          مرا از خاک و از گل آفریده 

خداوندا خطاهایم بپوشان          مرا از جام ایمانت بنوشان 

بنوشانم شراب عشق و مستی          رهایم کن ز کبر و خودپرستی 

دلی عاشق دلی دریایی ام ده          برای دیدنت بینایی ام ده!

منبع: تنهای شب