اگه دیدی آدمی با تنهاییش حال میکنه!

اگه دیدی آدمی با تنهاییش حال میکنه!

بدون راز قشنگی تو دلش داره...

و اگه تونستی حریم این تنهایی رو بشکنی...

بدون تو از رازش قشنگتری...

دیروز گفتم تنهایی یعنی... امروز جواب گرفتم از این روزگار لعنتیه خراب شده!

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

تنهایی...

تنهایی یعنی...

بی خبری از کسی که روزگاری از دقیقه دقیقه ی هم خبر داشتید...

تنهایی یعنی...

روز تولدت خوابشــــــــــــــــو ببینی...

دلم تنگه ، مثل ابرهای تیره      توی حسی مثل زندون اسیره 

تو از احساس من چیزی نمیدونی      که داری بـی خودی منـو میرنجونی

داستان کوچولو - مرد نابینا و ...

مردی نابینا زیر درختی نشسته بود! 

پادشاهی نزد او آمد، ادای احترام کرد و گفت: قربان، از چه راهی میتوان به پایتخت رفت؟
پس از او نخست وزیر همین پادشاه نزد مرد نابینا آمد و بدون ادای احترام گفت: آقا، راهی که به پایتخت می رود کدام است؟‌ 
سپس مردی عادی نزد نابینا آمد، ضربه ای به سر او زد و پرسید:‌‌ احمق،‌ راهی که به پایتخت می رود کدامست؟ 
هنگامی که همه آنها مرد نابینا را ترک کردند، او شروع به خندیدن کرد. 
مرد دیگری که کنار نابینا نشسته بود، از او پرسید:‌ برای چه می خندی؟ 
نابینا پاسخ داد: اولین مردی که از من سوال کرد، پادشاه بود. 
مرد دوم نخست وزیر او بود و مرد سوم فقط یک نگهبان ساده بود. 
مرد با تعجب از نابینا پرسید: چگونه متوجه شدی؟ مگر تو نابینا نیستی؟ 
نابینا پاسخ داد: «‌رفتار آنها … پادشاه از بزرگی خود اطمینان داشت و به همین دلیل ادای احترام کرد… ولی نگهبان به قدری از حقارت خود رنج می برد که حتی مرا کتک زد. او باید با سختی و مشکلات فراوان زندگی کرده باشد!

میثاق نوشت: دوست گرامی و بزرگوار ، وبلاگ "همدل و همراز" این داستان رو برام فرستادند، باسپاس فراوان از ایشون 

نخــــــــــــــــند به .... نخند!

به سرآستین پاره ی کارگری که دیوارت را می چیند و به تو می گوید،ارباب.  نخند! 

به پسرکی که آدامس می فروشد و تو هرگز نمی خری.  نخند! 

به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه می رود و شاید چند ثانیه ی کوتاه معطلت کند.  نخند! 

به دبیری که دست و عینکش گچی است و یقه ی پیراهنش جمع شده.  نخند! 

...

به دستان پدرت، 

به جاروکردن مادرت، 

به همسایه ای که هرصبح نان سنگک می گیرد، 

به راننده ی چاق اتوبوس، 

به رفتگری که درگرمای تیرماه کلاه پشمی به سردارد، 

به راننده ی آژانسی که چرت می زند، 

به پلیسی که سر چهارراه باکلاه صورتش را باد می زند، 

به مجری نیمه شب رادیو، 

به مردی که روی چهار پایه می رود تا شماره ی کنتور برقتان را بنویسد، 

به جوانی که قالی پنج متری روی کولش انداخته و در کوچه ها جارمی زند، 

به بازاریابی که نمونه اجناسش را روی میزت می ریزد، 

به پارگی ریزجوراب کسی در مجلسی، 

به پشت و رو بودن چادر پیرزنی در خیابان، 

به پسری که ته صف نانوایی ایستاده، 

به مردی که در خیابانی شلوغ ماشینش پنچر شده، 

به مسافری که سوارتاکسی می شود و بلند سلام می گوید، 

به فروشنده ای که به جای پول خرد به تو آدامس می دهد، 

به زنی که با کیفی بر دوش به دستی نان دارد و به دستی چند کیسه میوه وسبزی، 

به هول شدن همکلاسی ات پای تخته، 

به مردی که دربانک از تو می خواهد برایش برگه ای پرکنی، 

به اشتباه لفظی بازیگر نمایشی،

...

نخند، نخند که دنیا ارزشش را ندارد که تو به خردترین رفتارهای نابجای آدمها بخندی!!!

که هرگز نمیدانی چه دنیای بزرگ و پردردسری دارند!!! 

آدمهایی که هرکدام برای خود و خانواده ای همه چیز و همه کسند! 

آدمهایی که به خاطر روزیشان تقلا می کنند، 

بار می برند، 

بی خوابی می کشند، 

کهنه می پوشند، 

جار می زنند،

سرما و گرما می کشند، 

وگاهی خجالت هم می کشند،

...

خیلی ساده این است جامعه ای که در آن زندگی میکنیم...!!!

میثاق نوشت1 : ارتباط خوبی با عکس برقرار میکنم... نمیدونم چرا!

میثاق نوشت2 : واقعا چرا جامعه ما اینطوره؟ قبلا هم اینطور بوده؟ یا حالا که به ما رسیده اینطور شده؟!